Studentska populacija sklona je traženju uzbuđenja, strahu od propuštanja i medijskom multitaskingu. Navedeni konstrukti najčešće se ispituju u kontekstu korištenja interneta (s naglaskom na društvene mreže). Međutim, postavlja se pitanje je li s navedenim konstruktima povezan strah od smrti, čiji je odnos s istima dosad jako malo (ili uopće nije) ispitivan. Stoga je cilj ovog istraživanja bio ispitati određene individualne razlike studenata u sklonosti traženju uzbuđenja, strahu od propuštanja, medijskom multitaskingu i strahu od smrti ovisno o sociodemografskim varijablama. Također se nastojalo ispitati mogu li se individualne razlike studenata u sklonosti medijskom multitaskingu objasniti njihovim razinama traženja uzbuđenja, straha od smrti i straha od propuštanja te, alternativno, mogu li se se individualne razlike studenata u doživljaju straha od propuštanja objasniti njihovim razinama traženja uzbuđenja, straha od smrti i medijskog multitaskinga. U istraživanju je sudjelovalo 637 hrvatskih studenata prosječne dobi 21,94 godina, od kojih se 71,1% identificira kao žena, 27,4% kao muškarac, a 0,9% kao drugo. Ispitanici su ispunjavali online upitnik koji se sastojao od Skale traženja uzbuđenja (1994), Skale straha od propuštanja (2012), Skale medijskog multitaskinga (2020) i Collett-Lester skale straha od smrti (2003), a prikupljeni su i određeni sociodemografski podaci. Pokazalo se da dezinhibicija (podljestvica traženja uzbuđenja), strah od vlastite smrti, strah od procesa vlastitog umiranja i strah od propuštanja u kombinaciji objašnjavaju 17,3% varijance medijskog multitaskinga. Nadalje, dezinhibicija, strah od vlastite smrti, strah od procesa vlastitog umiranja i multitasking u kombinaciji objašnjavaju 22,8% varijance straha od propuštanja. Što se tiče sociodemografskih varijabli, pokazalo se da žene iskazuju statistički značajno više razine straha od vlastite smrti i procesa vlastitog umiranja te značajno veću sklonost medijskom multitaskingu, dok muškarci iskazuju statistički značajno više razine traženja uzbuđenja na čitavoj ljestvici te na podljesticama traženje uzbuđenja i avantura (TAS), dezinhicija (DIS) i podložnost dosadi (BS). Nadalje, varijabla dobi pokazala je statistički značajnu pozitivnu povezanost sa strahom od vlastite smrti i procesa vlastitog umiranja te statistički značajnu negativnu povezanost sa strahom od propuštanja. Navedeni rezultati ovog istraživanja ukazuju na potrebu za daljnjim istraživanjem odnosa opisanih varijabli na populaciji šireg dobnog raspona (s promjenom određenih instrumenata), kao i na potrebu za implementacijom edukativnih intervencijskih programa u cilju smanjenja sklonosti pojedinaca strahu od propuštanja i medijskom multitaskingu.